திருக்குறள் - புகழ்

 

திருவள்ளுவர்

24 .  புகழ்



            231 .     ஈதல்     இசைபட     வாழ்தல்     அதுவல்லது
                          ஊதியம்     இல்லை     உயிர்க்கு .

பொருள் :

                ஏழைகளுக்கு     தேவையானவற்றை     அளித்து     புகழோடு     வாழ்தல்     வேண்டும் .     அதைத்     தவிர     உயிருக்கு     நன்மை     ஏதும்     இல்லை .


            232 .     உரைப்பார்     உரைப்பவை     எல்லாம்     இரப்பார்க்கொன்று
                          ஈவர்மேல்     நிற்கும்     புகழ் .

பொருள் :

                சான்றோர்கள்     பெருமையாக     என்று     கூறுவதெல்லாம் ,     வேண்டுபவர்க்கு     தேவையானவற்றைக்     கொடுத்து     உதவுபவனின்     புகழையே     ஆகும் .


            233 .     ஒன்றா     உலகத்து     உயர்ந்த     புகழல்லால்
                          பொன்றாது     நிற்பதொன்று     இல் .

பொருள் :

                உயர்ந்த     புகழைத்     தவிர ,     நிலையற்ற     இந்த     உலகில்     நிலைத்திருக்கும்     பொருள்     ஏதும்     இல்லை .


            234 .     நிலவரை     நீள்புகழ்     ஆற்றின்     புலவரைப்
                          போற்றாது     புத்தேள்     உலகு .

பொருள் :

                இந்த     உலகில்     நிலைத்து     நிற்கும்     புகழைப்     பெற்றால் ,     வானுலகமும்     தேவர்களைப்     போற்றாமல்     அவரையே     போற்றும் .


            235 .     நத்தம்போல்     கேடும்     உளதாகும்     சாக்காடும்
                          வித்தகர்க்     கல்லால்     அரிது .

பொருள் :

                வறுமையிலும்     புகழை     வளர்த்துக்     கொள்வதும் ,     சாவிலும்     அப்புகழ்     அழியாது     நிலைத்திருக்கச்     செய்வதும்     அறிவுடையோரைத்     தவிர     வேறு     யார்க்கும்     இயலாது .


            236 .     தோன்றின்     புகழோடு     தோன்றுக     அஃதிலார்
                          தோன்றலின்    தோன்றாமை     நன்று .

பொருள் :

                எந்த     துறையில்     செயல்     ஆற்றினாலும்     அதில்     புகழ்     அடைய     வேண்டும் .     அவ்வாறு     இயலவில்லை     என்றால்     அத்துறையில்     ஈடுபடாமல்     இருப்பதே     நல்லது .


            237 .     புகழ்பட     வாழாதார்     தந்நோவார்     தம்மை
                          இகழ்வாரை     நோவது     எவன் .

பொருள் :

                புகழோடு     வாழமுடியாதவர்கள்     தம்மையே     நொந்து    கொள்ளாமல் ,     தம்மை     இகழ்ந்து     பேசுபவரை     நொந்து     என்ன     பயன் ?


            238 .     வசையென்ப     வையத்தார்க்     கெல்லாம்     இசையென்னும்
                          எச்சம்     பெறாஅ     விடின் .

பொருள் :

                தமக்குப்     பின்     எஞ்சி     நிற்கும்     புகழைப்     பெறாவிட்டால் ,     இவ்வுலகத்தாரின்     பழிக்கே     ஆளாக     வேண்டும் .


            239 .     வசையிலா     வண்பயன்     குன்றும்     இசையிலா
                          யாக்கை     பொறுத்த     நிலம் .

பொருள் :

                புகழ்     அடையாதவரின்     உடம்பைத்     தாங்கி     நிற்கின்ற     நிலம்     வளம்     இல்லாது     பயனற்றுப்     போகும் .


            240 .     வசையொழிய     வாழ்வாரே     வாழ்வார்     இசையொழிய
                          வாழ்வாரே     வாழா     தவர் .

பொருள் :

                தம்மேல்     பழி     இல்லாமல்     வாழ்வோரே    வாழ்பவர் .     புகழ்     இல்லாமல்     வாழ்பவர்     வாழ்ந்தும்     வாழாதவரே     ஆவர் .


கருத்துகள்